493 - Η ελευθερία του θανάτου

Ν. Λυγερός

Στο δωμάτιο της Ελευθερίας Ο Άγγελος κι ο Φώτης τη θρηνούν. Medium long shot.

Άγγελος 
Ήταν σαν να σε περίμενε. Χρόνος. Ήταν βαριά άρρωστη. 

Φώτης 
Κράτησε τη ζωή με τα δόντια. 

Άγγελος 
Ήθελε να μιλήσει σε σένα πριν σβήσει οριστικά. 

Φώτης 
Τώρα που μου μίλησε.

Άγγελος 
Ξέρει ότι δε θα σβήσει μέσα σου. 

Φώτης 
Και θα ζήσει όπως οι άλλοι. 

Άγγελος 
Αυτοί που ζουν μέσα σου είναι οι μόνοι που είναι ελεύθεροι. 

Φώτης 
Σήμερα θα ‘ρθουν και πολλοί άλλοι. 

Άγγελος 
Είναι η μόνη έξοδος γι αυτούς που δε θέλουν να ζήσουν στη σκλαβιά! Κάποιος χτυπά την πόρτα του δωματίου. Ο Άγγελος σηκώνεται και βγαίνει. Mediumshot. 

Φώτης 
Νιώθω μέσα μου όλη τη μνήμη σου τώρα.  Κάθε ζωή και μια πληγή. Ο Γιάννης δε σε ξέχασε και κάθε μέρα μου μιλά για σένα Δεν ξέρει ακόμα πόσο βαθιά είναι η ζωή σου. 
Ο Άγγελος ανοίγει την πόρτα ξαφνικά. Medium long shot.

Άγγελος 
Οι δικοί μας ‘πιασαν ένα σπιούνο. 

Φώτης 
Πού είναι; 

Άγγελος 
Τον φέρνουν εδώ. Χρόνος. Εσένα έψαχνε! 

Φώτης 
Πώς το ξέρουν; 

Άγγελος 
Τ’ όνομά σου είναι η μόνη λέξη που είπε!

Ακούγεται ένας θόρυβος στο διπλανό δωμάτιο.

Θα τον έφεραν. 

Ο Φώτης φιλά την Ελευθερία στο μέτωπο και βγαίνει με τον Άγγελο.
Στο άλλο δωμάτιο τον περιμένει μια παράξενη σκηνή. Full shot.
Δύο πολεμιστές βαριά οπλισμένοι έχουν μαζί τους το σπιούνο. Το κεφάλι του είναι σκεπασμένο και τα χέρια του δεμένα στην πλάτη. Είναι ντυμένος με γυναικεία ρούχα.

Άγγελος 
Είσαι τόσο δειλός λοιπόν για να ντυθείς με γυναικεία ρούχα; Καμιά απάντηση. Ξεσκέπασέ τον! 

Φώτης 
Ξαφνιασμένος. Αθανασία! 

Αθανασία 
Φώτη μου! 

Άγγελος 
Τη γνωρίζεις; 

Φώτης 
Ναι, είναι από το Μεσολόγγι κι αυτή. 

Αθανασία 
Κοντεύω να τρελαθώ. Τι γίνεται εδώ πέρα; 

Άγγελος 
Σκάσε! Χρόνος. Τι γυρεύεις εδώ; 

Αθανασία 
Έψαχνα το Φώτη. Ήμουν στην Πινακοθήκη και … 

Άγγελος 
Ποια Πινακοθήκη; 

Φώτης 
Άγγελε, άσε με να της μιλήσω εγώ. 

Άγγελος 
Όπως νομίζεις… Στους πολεμιστές. Ελάτε μαζί μου. Πηγαίνουν και οι τρεις. Ο Φώτης πιάνει την Αθανασία τρυφερά. Αυτή πέφτει πάνω του. 

Αθανασία 
Αχ, Φώτη μου…

Φώτης 
Βγάζοντας τα δεσμά της. Δεν έπρεπε να έρθεις εδώ πέρα. Χρόνος. Δεν είναι η κατάλληλη μέρα… 

Αθανασία 
Μα γιατί; Πού είμαστε εδώ; 

Φώτης 
Στο Μεσολόγγι! 

Αθανασία 
Δεν αναγνωρίζω τίποτα εδώ! Και ποιοι είναι αυτοί; 

Φώτης 
Είναι συναγωνιστές. 

Αθανασία 
Δεν καταλαβαίνω τίποτα. Χρόνος. Ετοιμάζουμε παράσταση; 
Η Αθανασία είναι εντελώς χαμένη. Ψάχνει απεγνωσμένα να βρει μια εξήγηση.

Φώτης 
Έχει χρόνια τώρα. 

Αθανασία 
Μα κανείς δε μου είπε τίποτα. 

Φώτης 
Δεν ήθελαν να φοβηθείς. 

Αθανασία 
Δεν φοβάμαι τίποτα. Τον αγκαλιάζει. Τρέμει ολόκληρη.

Φώτης 
Κι όμως σήμερα θα μάθεις τι σημαίνει πραγματικά η λέξη ζωή. 

Αθανασία 
Γιατί τόσα μυστήρια σήμερα; 

Φώτης 
Διότι είναι η μέρα των μυστηρίων. 

Αθανασία 
Τι θα μας κάνουν; 

Φώτης 
Εσένα τίποτα τώρα. Εμένα απλώς θα με βασανίσουν.