– Γιατί δίνεις τόση σημασία σ’ αυτά που τρως;

– Γιατί δεν μπορώ να ξεχάσω τους ανθρώπους που δεν έφαγαν.

– Ποιοι δεν έφαγαν;

– Οι Ουκρανοί!

– Μη λες ψέματα! Δεν υπάρχει γενοκτονία!

– Μα δεν μίλησα για γενοκτονία!

– Θα ήταν τα επόμενα λόγια σου!

– Κι εσύ πώς το ξέρεις;

– Μας το είπε το κόμμα…

– Ποιο κόμμα; Τι σας είπε;

– Γίνεσαι χυδαίος! Το κόμμα μάς λέει μόνο την αλήθεια.

– Από πότε;

– Από τότε που πέθανε η ιστορία!

– Και το 1933 τι έγινε;

– Δεν έγινε τίποτα. Η σοδειά ήταν από τις καλύτερες.

– Θέρισαν ανθρώπους και όχι στάχυα.

– Ασχολείσαι με λεπτομέρειες.

– Εκατομμύρια λεπτομέρειες.

– Δεν έχει σημασία.

– Τι έχει σημασία;

– Η αθανασία του συστήματος!

– Η αλήθεια δεν είναι μία εφημερίδα.

– Πρόσεχε!

– Θα με καρφώσεις;

– Μη σηκώνεις ένα σταυρό, αν δεν θες να σε καρφώσουν.

– Η ιστορία είναι μία.

– Κι οι αμαρτίες πολλές.

– Κι η τιμωρία είναι μία.

– Μα τα εγκλήματα πολλά. Έχεις γίνει εχθρός του συστήματος.

– Δεν είχα επιλογή.

– Πάψε! Τα πράγματα δεν είναι αστεία.

– Γιατί;

– Κατηγορείσαι για εσχάτη προδοσία.

– Γιατί μίλησα για το Γολοντομόρ;

– Γιατί πιστεύεις στο ανύπαρκτο.

– Εσείς δημιουργήσατε τον ανύπαρκτο ουμανισμό!

– Ψέμα!

– Κανένας άλλος δεν μπορούσε ν’ αντισταθεί στα όργιά σας.

– Σκασμός! Εκτελέστε τον!

– Εδώ είναι τα όρια του διαλεκτικού υλισμού!

– Πυρ!

Ο Ταράς πέφτει νεκρός.