Εκεί στον απέραντο κάμπο 
ένα δένδρο κοίταζε τη γη. 
Eίχε χώσει της ρίζες του 
για να μην τις κλέψουν 
οι βάρβαροι της λήθης. 
Μα όταν ήρθαν οι κατακτητές 
και το έκοψαν για να σπάσουν 
το μέτωπο της αντίστασης 
έγινε βιβλίο για να πληγωθεί 
με το μελάνι της μνήμης. 
Κι από τότε οι δικοί μας 
για να μην ξεχάσουν 
τη θυσία της ομορφιάς του 
γράφουν για το δένδρο 
που έγινε φύλλο ανθρωπιάς.