3205 - Η φωτιά και η ανθρωπιά

N. Lygeros

Μπορεί κάποιοι να θέλουν να καταστρέψουν την πατρίδα μας, για λόγους που δεν γνωρίζουμε ή που δήθεν δεν γνωρίζουμε, δεν έχει σημασία. Δεν είναι με αυτόν τον τρόπο που θα αφανίσουν την ανθρωπιά. Κάθε πληγή της πατρίδας μας είναι και μια πληγή της ανθρωπιάς. Κατά συνέπεια, κάθε φορά που ένας εγκληματίας χτυπά τη γη μας, άνθρωποι αντιστέκονται στη φωτιά του χάους. Οι άνθρωποι αρνούνται να κατεβάσουν τα χέρια και να αποδεχτούν την καταδίκη της αδικίας. Ο καθένας δεν προσπαθεί μόνο να σώσει μόνο το σπίτι του ή το χωράφι του, προσπαθεί να σώσει ένα κομμάτι γης που ανήκει σε όλους. Έτσι, βλέπουμε ανθρώπους να συμπαραστέκονται στα δεινά της ζωής και να βοηθούν ακόμα και τους πυροσβέστες όταν αυτοί δεν μπορούν να τους βοηθήσουν περισσότερο. Πολλοί πιστεύουν ότι η φωτιά αναδεικνύει την ανεπάρκεια των ανθρώπων να σώσουν την κατάσταση. Στην πραγματικότητα, ο κίνδυνος και η τραγωδία της φωτιάς αναδεικνύουν και τα όρια της απανθρωπιάς. Η Ελλάδα πήρε τη σωστή απόφαση και ζήτησε τη βοήθεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης, διότι κατάλαβε ότι δεν ανήκει μόνο σ’ αυτή την κοινωνία. Η χώρα του ήλιου είναι κληρονομιά της ανθρωπότητας. Έτσι, είναι λογικό και φυσιολογικό να σπεύσει όλη η Ευρωπαϊκή Ένωση για να σώσει τη γη της ανθρωπιάς. Έτσι αυτό που προσπαθούν να πετύχουν μερικοί, όχι μόνο δεν γίνεται αλλά ενισχύουν επιπλέον τους δεσμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης και οι ασύμμετρες απειλές δεν προκαλούν πάντα τα αποτελέσματα που προσδοκούν. Επιπλέον, ο εμπρησμός, όταν είναι οργανωμένος, δεν είναι μόνο ένα αδίκημα, μα ένα έγκλημα και δεν μπορούμε να το αντιμετωπίσουμε αλλιώς. Το θέμα όμως δεν είναι η τιμωρία αλλά η αντίσταση των ανθρώπων. Μια αντίσταση που κάποτε αποτελείται από θυσίες για να συνεχίζει να υπάρχει ένα μέλλον σε μια χώρα που έχει παρελθόν. Η υλοποίηση αυτής της ανθρωπιάς πρέπει να είναι η δεντροφύτευση. Ένα δέντρο δίνει μόνο και δεν ζητά τίποτα. Εμείς πρέπει να ζητήσουμε στη φύση να την βοηθήσουμε με την τεχνογνωσία μας. Αν δεν μπορούν η δικαιοσύνη και η επιστήμη να βοηθήσουν τους ανθρώπους και τη φύση, ποιος θα ήταν ο λόγος της ύπαρξής τους; Όλες αυτές οι προσπάθειες δεν πρέπει να σταματήσουν με το σβήσιμο της φωτιάς. Ο μόνος τρόπος ν’ αντιμετωπίσουμε αυτή την καταστροφή είναι η χρήση του βάθους του χρόνου. Αλλιώς το έγκλημα της στιγμής δεν μπορεί να καταπολεμηστεί με την τιμωρία της στιγμής. Η γη μας ζει μέσα στο χρόνο. Μόνο μια αντιμετώπιση μέσω του χρόνου έχει νόημα. Κάθε δέντρο πρέπει ν’ αντικατασταθεί μ’ ένα δέντρο. Δεν πρέπει να σταματήσουμε πριν αρχίσει η φύση την αντίστασή της στα εγκλήματα της αδικίας.