1388 - Μυθολογικές πηγές

Ν. Λυγερός

Αισχύλος:

Επτά επί Θήβας, Ορέστεια, Προμηθεύς δεσμώτης

Απολλόδωρος:

Μυθολογική Βιβλιοθήκη

Απολλώνιος Ρόδιος:

Αργοναυτικά

Αριστοτέλης:

Μετεωρολογικά

Αριστοφάνης:

Όρνιθες, Σφήκες

Αρριανός:

Αλεξάνδρου Ανάβασις

Βιργίλιος:

Αινειάδα, Γεωργικά

Διόδωρος Σικελιώτης:

Βιβλιοθήκη Ιστορική

Ευριπίδης:

Άλκηστις, Βάκχες, Ηλέκτρα, Ιππόλυτος, Ιφιγένεια η εν

 

Αυλίδι, Ιφιγένεια η εν Ταύροις, Ίων, Μήδεια, Ορέστης,

 

Φοίνισσες

Ηρόδοτος:

Αλικαρνασσέως Ιστορία

Ησίοδος:

Θεογονία

Θεόκριτος:

Grèce bucolique

Λουκιανός:

Διάλογοι θεών, Θεών κρίσεις, Νεκρικοί διάλογοι

Οβίδιος:

Μεταμορφώσεις

Όμηρος:

Ιλιάδα, Οδύσσεια

Ομηρικοί Ύμνοι

 

Ορφικοί Ύμνοι

 

Παυσανίας:

Περιήγησις Ελλάδος

Πίνδαρος:

Νεμεονίκες, Ολυμπιονίκες, Πυθιονίκες

Πλάτων:

Φαίδων

Πλούταρχος:

Περί ποταμών

Σοφοκλής:

Αίας, Αντιγόνη, Ηλέκτρα, Οιδίπους τύραννος, Οιδίπους

 

επί Κολωνώ

Στράβων:

Γεωγραφικά

Τοπρόβλημα μετιςμυθολογικέςπηγέςπροέρχεται απότην ίδια τους τη φύσηδιότι δενείναι όλεςεξειδικευμέναδοκίμια.Αντιθέτως,υπάρχουναναπόφευκταθεατρικά έργαόπου οσυγγραφέαςκάνει χρήσητης μυθολογίαςμε τον δικό τουτρόπο δίχως ναεξετάζει αναυτός είναισυμβατός μεάλλες πηγές.Συνεπώς οσυγγραφέαςείναι καιμυθοπλάστης.Με άλλα λόγια ηίδια η μυθολογίαστηρίζεται σεμύθους. Και ηεξαντλητική εξέτασητωνμυθολογικώνπηγώνεμφανίζεισοβαρά προβλήματαερμηνείας καιλογικής. Καιείναι με αυτάτα δεδομέναπου πρέπει ναανακαλύψουμετο υπόβαθρο τηςμυθολογίας.Για την έρευνάμας, κάθε λάθοςείναι μιαένδειξη μιαςαλλαγής ήακόμα καιπαραλλαγής πουεμπλουτίζειτην ολική δομήμέσω τουδικτύου πουδημιουργεί.