Μετά την τεράστια ήττα του κυβερνώντος κόμματος, έπρεπε να βρεθούν οι ένοχοι. Έτσι για την ασφάλεια της προπαγάνδας δεν ειπώθηκε τίποτα για τη σοβιετική της μεθοδολογία. Βέβαια αυτό ήταν αναμενόμενο, αφού συνεχίζεται και τα θύματα της είναι πλέον οι ίδιοι οι επικοινωνιολόγοι, ενώ αυτοί απλώς ακολουθούσαν κατά γράμμα τη γραμμή της ηγεσίας του κόμματος και του σκληρού πυρήνα του. Προσπαθούν τώρα να μας εξηγήσουν ότι αυτοί φταίνε για την καταστροφική ήττα και αν είχαν παρουσιάσει διαφορετικά τα δεδομένα, δεν θα είχαμε αυτά τα αποτελέσματα. Όμως όλοι ξέρουμε ότι η γραμμή άμυνας του κόμματος ήταν να παρουσιάζεται αυτό ως ένα ισχυρό κόμμα που δεν είχε τίποτα να φοβηθεί από κανέναν. Έτσι ώστε να μη φύγουν οι ψηφοφόροι που πάντα θέλουν να είναι με το ισχυρό κόμμα. Όμως και πάλι η πραγματικότητα φάνηκε πιο σκληρή από την ίδια την προπαγάνδα. Και τώρα που κατηγορούν τους επικοινωνιολόγους και θέλουν να βάλουν άλλους στη θέση τους, θα είναι και πάλι για να τους ζητήσουν τα ίδια ακόμα μια φορά, για να σώσουν ό,τι μπορεί να σωθεί. Γιατί όμως δεν ρωτούν σε αυτούς τους επικοινωνιολόγους πόσο κόστισε η εφαρμογή μιας καθυστερημένης ιδεολογίας ενάντια στο νέο Μακεδονικό Αγώνα. Η κυβέρνηση βιάστηκε να εφαρμόσει τις ιδέες της χωρίς να υπολογίσει το κόστος όταν τα βάζεις με τον Ελληνισμό.