Πάνω στο λόφο
ανάμεσα στα δέντρα
που σήκωναν
τον ουρανό
το αινιγματικό άγαλμα
θαύμαζε διακριτικά
τη λίμνη
δίπλα
στα τραπέζια
με τις σκακιέρες
όπου είχαμε καθίσει
για να παίξουμε
τα παράξενα
ανοίγματα
του παρελθόντος
που ζουν
ακόμα
ανάμεσά μας
μετά από αιώνες
σαν τα δέντρα
που προσέχουν
τη λίμνη
της μνημοσύνης.