Βάνια: Έγραψε και πάλι… 
Σόνια: Θα μου το διαβάσεις; 
Βάνια: Όχι, δεν μπορώ. Πρέπει να το διαβάσεις μόνη σου. 
Σόνια: Έχεις τα φύλλα μαζί σου. 
Βάνια: Όχι, δεν μου τα έδωσε ακόμα. 
Σόνια: Περιμένει κάτι; 
Βάνια: Περιμένει τις φωνές σας. 
Σόνια: Θα έχει και τις κινήσεις μας. 
Βάνια: Όσο για τη σιωπή. 
Σόνια: Ναι, ξέρω. 
Βάνια: Αυτό μου είπε. 
Σόνια: Τι άλλο σου είπε; 
Βάνια: Και το κορμί μιλά… 
Σόνια: Πάνω στη σκηνή; 
Βάνια: Και στη ζωή. 
Σόνια: Το νιώθω στα χέρια μου… 
Βάνια: Και αυτά τα πρόσεξε. 
Σόνια: Δηλαδή; 
Βάνια: H βραδύτητα έχει την ταχύτητα της μνήμης. 
Σόνια: Θέλει ακόμα πιο αργά; 
Βάνια: Θέλει την κίνηση πίσω από τη σιωπή. 
Σόνια: Και τη φωνή; 
Βάνια: Μέσα στη γη μας. 
Σόνια: Ποια είναι η γη μας; 
Βάνια: Εκείνη που προσέχει τους νεκρούς μας. 
Σόνια: Ποια είναι η πατρίδα μας; 
Βάνια: Εκείνη που περιμένει τους αγέννητους. 
Σόνια: Κι εμείς; 
Βάνια: Μια κίνηση μεταξύ δύο πράξεων. 
Σόνια: Πότε θα δούμε το έργο; 
Βάνια: Όταν θα ζήσετε. 
Σόνια: Τώρα θέλω να ζήσω. 
Βάνια: Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να καταλάβουμε τη θυσία. 
Σόνια: Τη θυσία της κίνησης; 
Βάνια: Όταν το καράβι είναι ακίνητο. 
Σόνια: Ένα ταξίδι μέσα μας. 
Βάνια: Το πρώτο που πρέπει να γίνει. 
Σόνια: Έτσι επιλέγει τις κινήσεις η σιωπή; 
Βάνια: Δεν υπάρχει άλλος τρόπος.