19578 - Ασώματη. (τραγούδι)

Ν. Λυγερός

Στην Αιμιλία μας

Προστάτευες την εκκλησιά
σαν το κερί στο ιερό
γιατί πίστευες στον Χριστό
και δεν φοβόσουν τη φωτιά.

Έτσι κρατούσες το κλειδί
λες κι ήταν ένα φυλαχτό
από το βάρβαρο στρατό
απάνθρωπο κατακτητή.

Μπορεί να πέθανες κι εσύ
όμως το βλέμμα το γλυκό
παρέμεινε μες στο μυαλό
αφού ξεχείλιζε ψυχή.