Η φωνή της πλατείας
ήταν εκείνη
του μονοπετρανθρώπου
που επέστρεψε
για τους άλλους
μετά το θάνατο
γιατί δεν είχε
πάψει η ανάγκη
κι έπρεπε πάλι
ενάντια στους βαρβάρους
να δείξει το δρόμο
για να συνεχίσει
ο διαχρονικός αγώνας
χωρίς σταματημό
έτσι ώστε οι αθώοι
ν’ αντιληφθούν
ότι υπάρχει
το μονοπάτι του φωτός
και στο σκοτάδι.