Με το τριαντάφυλλο στο στόμα
και τ’ αγκάθια στα χείλη
περπατούσα σιωπηλά
για να ξαναβρούμε
και πάλι το δρόμο
όπου χαθήκανε
και να ξαναζήσουμε
την μοιρασιά της αγάπης
που δεν υπολογίζει
κανένα κόστος
διότι δεν ξέρει
παρά μόνο να δίνει
δίχως να παίρνει
για να δείξει
την αξία του ίχνους
ακόμα κι αν είναι
καταδικασμένο να σβήσει
γιατί αυτό είναι
η μοναδική του αξία.