Χριστέ, Χριστέ! Ήμασταν τυφλοί λόγω ομίχλης ζωής.
Άνοιξες τον ουρανό για μας, σκίζοντας το σκοτάδι.
Αλλά ο Ναός ανήκει πάλι στους Φαρισαίους.
Μεσσίας δεν υπάρχει, μόνο αμέτρητοι Ιούδες…
Θέλουμε να ζήσουμε! Η νύχτα κρέμεται από πάνω μας.
Ω, θα χρειαστεί άραγε και πάλι εξιλέωση,
Και μόνο ο σταυρός θα κηρύξει σωτηρία.
Ω Χριστέ, Ω Χριστέ!
Όμως όλα γύρω σιωπηλά.

«Молитва»

Христос, Христос! Слепит нас жизни мгла.
Ты нам открыл всё небо, ночь рассеяв,
Но храм опять во власти фарисеев.
Мессии нет — Иудам нет числа…
Мы жить хотим! Над нами ночь висит.
О, неужель вновь нужно искупленье,
И только крест нам возвестит спасенье?..
Христос, Христос!..
Но всё кругом молчит.